Επιμέλεια : Βάλια Μανιδάκη
Τα σημερινά Πανεπιστήμια βρίθουν από γυναίκες. Πολλές όμως είναι εκείνες που
δεν γνωρίζουν ότι την ύπαρξή τους εκεί την οφείλουν σε μια μαχητική κρητικιά
και ακούραστη φεμινίστρια, την Καλλιρόη Παρρέν, η οποία το 1897 κατόρθωσε
με τις ενέργειές της να εισαχθούν οι πρώτες γυναίκες στο Πανεπιστήμιο και
το Πολυτεχνείο. Η δυναμική Παρρέν αποτέλεσε επίσης την πρώτη γυναίκα
δημοσιογράφο και εκδότη.

Μια μεγάλη επαναστάτρια για την εποχή της, η Καλλιρόη Παρρέν δεν κουράστηκε
ποτέ να υπερασπίζεται τα δικαιώματα του φύλου της σε μία περίοδο που μπορεί οι
φεμινιστικές ανησυχίες να εκφράζονταν από γυναίκες και κυβερνήσεις διάφορων
δυτικών κρατών, αλλά παρέμεναν ακόμη κάτι αρκετά αμφιλεγόμενο. Ειδικά στην
Ελλάδα οι φεμινιστικές διεκδικήσεις θα λέγαμε ότι φαντάζουν την εποχή εκείνη
ακόμα λίγο-πολύ «αφύσικες». Οι ίδιες οι αντιλήψεις της εποχής αποτελούσαν ένα
μεγάλο εμπόδιο για οποιοδήποτε φεμινιστικό εγχείρημα καθώς υπήρχε καθιερωμένη
και εδραιωμένη νοοτροπία για τη θέση των γυναικών στην κοινωνία ριζωμένη βαθιά
μέσα στους αιώνες. Από τη μακραίωνη υποδούλωση των Τούρκων που ενίσχυε
φυσικά την θέση της γυναίκας ως αντικείμενο ευχαρίστησης- εξυπηρέτησης των
ανδρών ως τη Χριστιανική ηθική που μιλά για υποτακτικές γυναίκες μπροστά στη
συζυγική εξουσία. Όλα αυτά ήταν δεμένα με τις προκαταλήψεις που γεννιούνταν
από την αμάθεια και δημιουργούσαν ένα εξαιρετικά δύσκολο περιβάλλον για
οποιονδήποτε προσπαθούσε να προτείνει ριζικές αλλαγές.
Η δυναμική λοιπόν Κρητικιά είχε να παλέψει με βαθιά ριζωμένες ιδέες-αξίες, με
την παράδοση την ίδια , είχε να παλέψει το «σωστό», το «καθώς πρέπει». Η εποχή
που ζει η Παρρέν είναι μια περίοδος που αρχίζουν να ακούγονται από το εξωτερικό
κάποιες φωνές αλλαγής , που αρχίζει να διαμορφώνεται το περιβάλλον για μια νέα
γυναίκα μέσα στην κοινωνία και η μαχητική κρητικιά θα παίξει καθοριστικό ρόλο
στο έργο αυτό.

Η Παρρέν γεννιέται το 1861, μια ταραγμένη περίοδο, στα Πλατάνια ου Ρεθύμνου.
Το 1867 εγκαθίσταται με τους γονείς της στην Αθήνα και αφού αποφοιτά από
τη σχολή Σουμερλή και τη Γαλλική σχολή καλογραιών, παίρνει με άριστα το
πτυχίο του Αρσακείου. Αμέσως γίνεται διευθύντρια του παρθεναγωγείου της
Ελληνικής κοινότητας στην Οδησσό. Γυρνώντας ξανά στην Αθήνα, παντρεύεται τον
Γαλλοαγγλικής καταγωγής δημοσιογράφο Ιωάννη Παρρέν.
Το 1888 ιδρύει την πρώτη γυναικεία εφημερίδα, την «εφημερίδα των κυριών»
που είναι εβδομαδιαία και αποτελείται αποκλειστικά από γυναίκες, με αυτήν
γίνεται η πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφος και εκδότης. Η εφημερίδα έχει μεγάλη
ανταπόκριση στον κόσμο εντός και εκτός Ελλάδος, διακόπτει όμως την κυκλοφορία
της το 1917, καθώς η Παρρέν εξορίστηκε στην Ύδρα από τον Μάρτιο του 1917
μέχρι τον Νοέμβριο του 1918 «διά τας πολιτικάς πεποιθήσεις της» Μέσα στα χρόνια
της δράσης της ιδρύει πολλά φιλανθρωπικά και εκπαιδευτικά γυναικεία σωματεία
κάποια από τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα, ιδρύει τη «Σχολή
της Κυριακής των άπορων γυναικών και κορασίων του Λαού» όπου μορφωμένες
κυρίες διδάσκουν ανάγνωση, γραφή και λίγη αριθμητική σε αγράμματες γυναίκες και
κορίτσια. Το 1875 ιδρύει το «Άσυλον της Αγίας Αικατερίνης», το 1896 το «Άσυλον
των Ανιάτων» καθώς και την «Ένωσιν των Ελληνίδων». Το 1911 επίσης ιδρύει
το «Λύκειο των Ελληνίδων» το οποίο υπάρχει ακόμα και σήμερα και φέτος κλείνει
100 χρόνια δράσης. Το 1897 καταφέρνει μια μεγάλη κατάκτηση, να γίνονται δεκτές
οι γυναίκες στο Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο. Με δικές τις ενέργειες επίσης
διορίζεται και η πρώτη γυναίκα ιατρός στις φυλακές. Επιδίωξή της ήταν και ένα
μείζον θέμα, η γυναικεία ψήφος, για το οποίο απευθύνεται στον τότε πρωθυπουργό
Χαρίλαο Τρικούπη. Το 1921 διοργανώνει το δεύτερο γυναικείο συνέδριο στην
Ελλάδα και πείθει τον τότε πρωθυπουργό Δ. Γούναρη να τοποθετηθεί προσωπικά
υπέρ την χορήγησης ψήφου.
Δεν πρέπει να παραλείψουμε και το σημαντικό συγγραφικό έργο της μεγάλης
αγωνίστριας με έργα όπως «Η χειραφετημένη», η «Ιστορία της γυναικός» , «Το
νέον συμβόλαιον», «Η νέα γυναίκα». Τιμάται ακόμη και με το «Χρυσό σταυρό του
τάγματος του Γεωργίου Β'
Στις 16 Ιανουαρίου 1940 η Παρρέν φεύγει από τη ζωή έχοντας υποστεί εγκεφαλικό
επεισόδιο.