Η 25η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα θυμόμαστε μαζί με τον εορτάζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Τίτου την ιστορία τούτου του νησιού και τούτης της πόλης. Είναι ο ναός – σύμβολο, όπως και ο τιμώμενος Άγιος, πρώτος επίσκοπος Κρήτης. Έχουν περάσει 123 χρόνια ακριβώς από τότε που ο μεγάλος δρόμος του Κάστρου, η Ρούγα Μαΐστρα, η σημερινή οδός Μαρτύρων 25ης Αυγούστου βαφόταν με αίμα αθώων και ταυτόχρονα άνοιγε η οδός της ελπίδας, αυτή που οδήγησε τελικά στην ελευθερία της Κρήτης.
Ο ναός του Αγίου Τίτου αποτελούσε ήδη από τη Β' Βυζαντινή περίοδο το επίκεντρο της χριστιανικής λατρείας στην Κρήτη. Σπουδαία κειμήλια μεταφέρθηκαν εδώ από τη Γόρτυνα και από τον πρώτο ναό που ήταν αφιερωμένος στον Απόστολο Τίτο όπως η τιμία κάρα του Αποστόλου και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Μεσοπαντίτισσας.
Η Ενετοκρατία, όμως, δίνει άλλη τροπή στα πράγματα, ο ναός μετατρέπεται σε καθολικό ναό και τα ιερά κειμήλια μεταφέρονται στην Ιταλία. Οι Οθωμανοί στη συνέχεια τον μετατρέπουν σε τζαμί, γνωστό ως Βεζίρ Τζαμί και τον ξαναχτίζουν μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1856. Η μουσουλμανική κοινότητα αποφάσισε την ανοικοδόμησή του την εποχή που οι Χριστιανοί είχαν αρχίσει να χτίζουν τον Άγιο Μηνά. Το τέμενος σχεδιάστηκε, μάλιστα, από τον ίδιο αρχιτέκτονα. Χρησιμοποιήθηκε οικοδομικό υλικό από τον παλαιό ναό του Αγίου Τίτου καθώς και από τον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Φραγκίσκου, που βρισκόταν στη θέση του σημερινού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Τελικά το 1925 ο ναός επέστρεψε στη χριστιανική λατρεία ενώ το 1966 αποδόθηκε από τη Βενετία στην εκκλησία της Κρήτης η κάρα του Αποστόλου Τίτου.
Στη φωτογραφία: Η παράδοση της κάρας του Αγίου Τίτου. Τοιχογραφία του αειμνήστου Δημ. Σαριδάκη στο παρεκκλήσιο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου